En ningunha das viñas que revisamos esta semana observamos novos síntomas nos acios ou zonas de avance nas manchas antigas que había nas follas, independentemente do tempo transcorrido desde o tratamento anterior no caso de ser coñecido este dato que, nalgunhas parcelas da nosa rede de seguimento habitual, é de ata máis de 15 días (nos que unicamente se fixeron rozas, despuntes e/ou limpeza de netos).

Porén, en todas elas había novas manchas lixeiramente frutificadas, máis ou menos illadas, nas follas tenras dos crecementos sen protexer.

En realidade, era a situación que esperabamos atopar debido ás condicións ambientais maioritarias destes días, con ventos secos do norte ou do nordés durante boa parte do día e mesmo da noite, con humidade relativa non elevada e sen humidade foliar malia que as temperaturas nocturnas foron máis que favorables ao fungo. Porén, a noite do mércores, e tamén esta nalgunha comarca, especialmente do sur da provincia, si houbo xa varias horas de humidade foliar, pero tamén nalgún caso as temperaturas sufriron un lixeiro descenso a pesar de ser aínda compatibles coa frutificación do fungo. Aínda así, tamén é certo que durante o día están a rexistrarse varias horas de temperaturas próximas ou superiores aos 30ºC unidas a humidades do 30-60%, co que a vitalidade dos esporanxios é menor.

Para os próximos días as previsións das diferentes axencias meteorolóxicas indican a permanencia de condicións moi semellantes ás que temos (salvo dúas delas, que anuncian alta probabilidade de precipitación -en principio escasa- para domingo), co que en xeral o risco de infección manterase relativamente baixo. Con todo, os acios aínda son sensibles ao fungo polo que debe manterse a vixilancia, que debe ser máis intensa naquelas viñas onde o inóculo está sendo elevado ao longo da campaña por un control insuficiente da enfermidade e tamén se volve haber néboas ou mesmo as perigosas tormentas locais que poida haber cando hai días tan cálidos, en cuxo caso habería que intervir.

Tamén coincidiu en case todas as viñas visitadas a presenza de acios con algúns grans afectados por este fungo, e mesmo dous dos predios visitados requirirían unha aplicación inmediata. As condicións ambientais destes días foron e están a ser moi favorables, e por iso tamén esperabamos que puideramos atopar esta situación. Ao chegar ao peche vai diminuíndo progresivamente a sensibilidade dos acios a este patóxeno pero aínda poden verse afectados e comprometer a colleita. Por este motivo, a vixilancia debe ser aínda estrema e mesmo é preciso renovar as aplicacións se hai acios afectados, en especial se a variedade é moi sensible ao patóxeno e hai historial de danos.

A incidencia dos síntomas que estabamos a observar nas plantas abandonadas mantívose estable fronte á semana anterior, e tampouco nas viñas sometidas a tratamento notamos cambio algún. 

As  condicións meteorolóxicas destes días que, segundo se prevé, van manterse nas próximas xornadas, non favorecen ao fungo. Ademais, mesmo as variedades máis sensibles presentan, polo de agora, os acios ben sas en xeral, a excepción dalgún rachado fisiolóxico illado, polo que a curto prazo non se espera a aparición de síntomas.

Despois de dúas semanas anunciándoo, o estrés derivado das altas temperaturas provoca que continúen a aparecer plantas amosando os síntomas característicos destas patoloxías, sobre todo naqueles predios nos que hai unha boa incidencia de plantas afectadas desde hai anos, o que demostra unha vez máis a importancia dunha boa xestión das podas. Unha vez máis, insistimos en que é moi conveniente eliminar e destruír brazos e plantas mortos.

Se na información anterior anunciabamos a captura dos dous primeiros individuos da segunda xeración de Lobesia botrana nas trampas que temos nas nosas parcelas de seguimento, malia que nesta revisión non capturamos ningún, si observamos algúns ovos esporadicamente e tamén o primeiro gran de albariño co típico cambio de cor debido á alimentación na súa polpa dunha eiruga. De momento, e como dicimos, o risco é baixo, e tamén as elevadas temperaturas e a insolación directa poden desecar as postas ata o punto de non poder evolucionar, pero en todo caso débese incrementar a vixilancia.

Novamente temos que falar de bastantes máis capturas da especie Zygina rhamni  que de Empoasca vitis nas trampas amarelas que temos instaladas nas viñas da nosa rede. Tamén ao sacudir a vexetación obsérvanse máis adultos de cor asalmoado (Zigina) que verde (Empoasca) voando, e tamén sucede o mesmo no referente aos recontos de ninfas nas follas, que seguen a ser baixos. Co estrés hídrico que se está empezando a observar nas viñas co solo máis areoso xa están empezando a aparecer nalgunhas plantas as follas cas marxes  amarelas ou necrosando que se poden confundir cos ataques de E. vitis, pero que responden de momento á menor dispoñibilidade de auga no terreo e ao sol.

Unha vez máis, so temos que falar de síntomas máis evidentes, que mesmo chegan a observarse na face, de erinose de verán nas follas tenras de plantas onde xa se observaran estes ácaros noutros momentos da campaña. Lembren que non é preciso tratar salvo en casos moi excepcionais que poidan producirse en planta moi nova. 

Especialmente nas viñas conducidas en espaller, pero tamén incluso nalgunhas parras, observamos cada vez de xeito máis frecuente síntomas de golpe de sol nos acios máis expostos. Por esta razón temos que insistir novamente en que as esfollas deben ser moderadas, sobre todo na cara dos espalleres que reciba o sol máis intenso. 

Por outra banda, e como xa anunciamos ao falar dos cicadelidos, están empezando a manifestarse síntomas de estrés hídrico en viñas con solos moi areosos.

Seguimos observando pés de cítricos en todas as comarcas con gromos novos e follas tenras que presentan unha presenza elevada dos diferentes estados de desenvolvemento desta praga (adultos, óvos e, sobre todo, ninfas). A recomendación habitual de retirar estes órganos, e a instalación de trampas, segue a ser válida, pero lembren que en árbores grandes pode ser conveniente tamén intervir cun insecticida autorizado para o control dos psílidos nestas especies (aceite de parafina 54,6% ou deltametrin 1,5 e 2,5%). Nos posibles tratamentos que se apliquen, asegúrense facer un bo mollado do envés das follas novas. 

Continuamos a insistir en que as revisións ás sebes e plantas individuais de buxo deben ser continuas nesta época, porque aínda quedan eirugas desenvolvidas devorando as follas destas plantas e sabemos que a defoliación pode ser rápida e total. Ademais, se nalgunha sebe se fixo unha intervención, hai que comprobar se o tratamento foi efectivo para evitar sorpresas.