DETECCIÓN DE HETEROBOSTRYCHUS HAMATIPENNIS Lesne (Coleoptera: Bostrichidae: Bostrichinae) EN ESPAÑA

En setembro de 2007 detectouse o bostríquido Heterobostrychus hamatipennis nunha mostra de fibras dunha palmeira fortemente degradada procedente dun xardín privado. Trátase dunha especie de orixe asiática polífaga e xilófaga que, tanto en estado larvario como adulto, aliméntase de madeira seca de árbores en pé e/ou apeados, de diversas especies, entre as que se atopan sauces, bambús e outras leñosas cun alto contido de almidón na albura. Antes de que se puidese realizar un seguimento da evolución do dano, a planta foi retirada e queimada, polo que se pode supoñer que únicamente se trata dunha detección puntual e que non se produciu un establecemento da especie.

En Europa, a única referencia ata este momento era a súa detección en Bélxica (EPPO Reporting Service, 2005) en obxectos de Salix sp. importados de China en outubro de 2004.

DETECCIÓN EN GALICIA DE SCAPHOIDEUS TITANUS Ball VECTOR DA FLAVESCENCIA DOURADA

A flavescencia dourada é unha agresiva enfermidade da vide provocada por un fitoplasma. As consecuencias inmediatas da súa presenza son perdas de rendemento máis ou menos evidentes; co transcorrer do tempo, se a enfermidade se estende por unha plantación, as cepas acaban sucumbindo na súa totalidade.

O fitoplasma é un patóxeno de corentena para a Unión Europea que xa está presente nalgúns países, con focos no sur de Francia e norte de Italia. En España introduciuse fai dez anos na comarca catalá de l'Alt Empordà. O vector natural da enfermidade é Scaphoideus titanus Ball, homóptero da familia Cicadellidae que non causa danos directos importantes nas viñas pero que por transmitir a enfermidade ten unha importancia económica destacable. En Galicia realízanse programas específicos de detección desde 1999, e ata 2007 non se atopou o vector. Con todo, no mes de setembro dese ano apareceron dous exemplares nunha trampa instalada no concello de Crecente (Pontevedra), o cal esixe un programa de detección e seguimiento máis exhaustivo de cara ao futuro. De calquera xeito, ata o momento non se detectaron síntomas concretos da flavescencia.

DETECCIÓN DE PARLATORIA CAMELLIAE Comstock SOBRE CAMELIA EN GALICIA

Desde o ano 2007 hai que engadir unha nova especie de cochinilla á xa elevada diversidade de insectos desta superfamilia atopada sobre camelia en Galicia. Trátase de Parlatoria camelliae, diaspino con femias de cor violácea e escudo de forma oval, plano e de cor branca-grisácea a marrón. Ata o momento, á marxe da propia presenza do insecto, non se observaron danos nas plantas ocupadas, que estarían representados por debilitamiento, asfixia dos órganos afectados debido aos escudos, e pola emisión dunha saliva tóxica para o vexetal.

PRIMEIRA REFERENCIA DE Tuberculatus kuricola NA ÁREA CONTINENTAL EUROPEA

No mes de outubro do ano 2000 detectouse na provincia de Pontevedra un novo pulgón sobre castiñeiro: Tuberculatus (Nippocallis) kuricola, especie orixinaria de Xapón, Corea e China Continental que pode afectar non só a castiñeiro senón tamén a Quercus spp. Ata este momento, unicamente se citou a súa presenza, fóra da súa área de orixe, na illa de Madeira. Desde que se detectou en Pontevedra, concretamente sobre unha masa de Castanea x hybrida no municipio de Moaña, onde se observou a presenza de fumaxina e unha defoliación más ceda.

As mostraxes realizadas con posterioridade na provincia demostraron a presenza do áfido en máis áreas, tanto sobre castiñeiro como sobre carballo ou roble americano, pero sen síntomas.

DETECCIÓN DE POLYPHAGOTARSONEMUS LATUS Banks SOBRE CAMELIA EN GALICIA

A araña branca dos invernadoiros, Polyphagotarsonemus latus, é unha especie moi polífaga que se atopa distribuída nas zonas subtropicais e mornas de todo o mundo. No verán de 2007 detéctase en Galicia sobre plantas de Camellia japonica de viveiro, producindo unha falta de desenvolvemento, enrolado das follas máis novas e tenras (normalmente cara ao revés) e un bronceado de zonas localizadas do revés das follas con aspecto dourado, brillante. Debido á rapidez do ciclo biolóxico desta especie de ácaro tarsonémido, no viveiro adoptáronse inmediatamente medidas de control, illando os rodais afectados do resto de plantas e aplicando tratamentos acaricidas para frear a proliferación das poboacións. Dende entón, non volveu a localizarse.